In 1787 krijgt de 9-jarige Sara Constantia de Beveren een brief vol vermaningen van haar vader.
Sara Constantia de Beveren werd geboren op 22 mei 1778 te Middelburg. Haar ouders zijn Willem Arnout de Beveren (1749-1820) en Sara Maria Pous (1750-1834). Blijkbaar woont Sara ten tijde van de brief niet bij haar ouders in Middelburg.
Zeer lieve Dogter!
De brief begint met ‘Zeer lieve Dogter!’ maar de eerste vermaningen volgen snel. Vader schrijft ‘wat zoude ik dubbel verblijd zijn, als ik dan ook vernemen mogt, dat gij altijd zoet, gehoorzaam zijt en naarstig leert, maar al dikwijls verneem ik het tegendeel en dat bedroefd mij zeer.’
Vader kan zich niet voorstellen dat Sara of Santje zoals hij haar in de brief ook wel noemt, haar ouders wil bedroeven:
‘Zoud gij ons willen bedroeven? En zelve ongelukkig worden? Neen dit wil mijn Santje immers niet? Denk eens na als gij zoet zijt en gehoorzaam zijt, hoe vergenoegd gij dan zelve bent, hoe gij ook dan uw Papa en Mama, die gij immers ook lief hebt, daardoor verblijd daar zij anders over u moeten treuren en gij hun het leven dus aangenaam of onaangenaam maken kunt, als gij dit altijd bedagt dan weet ik zeker, hadden wij nooit reden van klagen, dan zou ik mijn Benjamintje, want dit zij (sic) gij immers, nog oneindig meer liefhebben, en alles, alles voor haar willen doen, dat haar genoegen geven kan.’
Gelukkig eindigt de brief wel met omhelzingen van Papa en Mama en laat vader weten dat ‘wij dagelijks van U spreken’.
Volledige inhoud
Lees een transcriptie van de brieftekst
/transcripties/transcriptie-brief-van-w-a-de-beveren-aan-zijn-dochter/De brief in beeld
Bekijk de brief aan Sara Constantia Pous in de inventaris van het het Archief Familie Mathias-Pous-Tak van Poortvliet, inventarisnummer 588b.
hdl.handle.netHuwelijk
Sara Constantia de Beveren trouwt op 15 november 1797 met Lodewijk van Panhuijs. Samen krijgen ze vier kinderen, Willem Hendrik (1799), Sara Marie Cornelia (1800), Jean Louis (1802) en Constantijn Arnoud Ernest Adrien (1811).
Overlijden
20 Dagen na de geboorte van haar jongste zoon sterft Sara op 33-jarige leeftijd aan een ‘kwaadaardige zenuw-koorts van 14 dagen’. Zowel haar vader als haar moeder overleven haar.
Na het overlijden van Sara schrijft haar vader een gedicht. Deze begint met de zin: “Mijn lieve dochter, ach! mijn dochter is een lijk!”
Gedicht
Ook het gedicht van Willem Arnout van Beveren is opgenomen in het Archief Familie Mathias-Pous-Tak van Poortvliet, inventarisnummer 594c.
hdl.handle.net