Oud-Hontenisse (Hotenes, Hontenesse), verdronken dorp en parochie in Oost Zeeuws-Vlaanderen.
De naam bleef voortbestaan in die van de in 1970 gevormde gemeente Hontenisse, nu gemeente Hulst. De oorspronkelijke betekenis is vooruitspringende hoek land (‘nesse’, landneus) in de Honte (Schelde).
Oud-Hontenisse, Zeeuws-Vlaanderen, Gemeente Hulst.
Archiefdienst: Gemeentearchief Hulst.
Van der Aa publiceerde over Oud-Hontenisse:
Allereerst vinden wij een Hontenisse gewag gemaakt, in een charter van Filips, Graaf van Vlaanderen, van 1183, waarbij hij de kerk van de H. Maagd van Coesvorden, “het werpland of zand, geeft tusschen Ossenisse en Hontenisse.” Dit zand is de tegenwoordige Maria-Polder, daar de Zandpolder reeds in 1170 vermeld wordt, ten jare 1245, in het bezit van de abdij van Duinen geraakt. Uit vergelijking van oude kaarten enz. blijkt het, dat dit Hontenisse zich uitstrekte, behalve over de gronden van den Kruispolder in 1616, en den Wilhelmuspolder in 1644 bedijkt, ook nog over de Noordijkpolder, en hetgeen tegen alle deze landen nog in zee ligt. De eerstgenoemde gronden waren in 1509 overstroomd.
Bij de omschrijving van het nieuwe bisdom Gent, ten jare 1561 opgerigt, vindt men als verschillende parochiën genoemd Hontenisse en Audt- (Oud) Hontenisse. Meijerus verhaalt, dat de laatste in 1384 overstroomd is en honderd jaren lang drijvende gebleven. Niet lang evenwel bleef het beverscht, maar bezweek den 14 December 1511, en werd eerst in 1616 opnieuw als Kruispolder bedijkt. Op dezen bodem stond dus eenmaal de als aanzienlijk beschrevene kerk van Oud-Hontenisse.
Bron: Aardrijkskundig woordenboek der Nederlanden, deel 5, A.J. van der Aa, 1844
Lees meerover Oud-Hontenisse in de Encyclopedie van Zeeland.
Oud-Hontenisse is nummer 77 op onderstaande kaart.
